การคัดเลือก Talent ตามแนวทางแม่ไก่ออกไข่ !!!

เรื่องมันมีอยู่ว่า….

คุณเลี้ยงไก่ไข่โดยมีเป้าหมายว่าจะมีไข่ที่ปลอดจากสารเคมีทั้งหลายเพื่อไว้กินเองในบ้านของคุณ คุณเลี้ยงไก่ไว้แค่ 4 ตัว แล้วก็คาดหวังว่าจะได้ไข่ไก่ไว้กินวันละ 4 ฟอง แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับทุกคนในบ้านคุณ

ทุกๆ วัน แม่ไก่แต่ละตัวก็จะทำตามหน้าที่ของมัน คือ ออกไข่วันละฟอง

คุณเองก็อยากลองคิดค้นสูตรอาหารเสริมต่างๆ (ที่เป็นธรรมชาตินะ) เพื่อมาลองให้แม่ไก่เหล่านั้นได้กินเผื่อว่าจะสามารถเพิ่มผลผลิตไข่ไก่ให้ได้มากขึ้น ซึ่งนี่ก็คือนิสัยมนุษย์อย่างพวกเราที่เมื่อได้อะไรเท่าๆ เดิม เราก็มักจะไม่ค่อยพอใจ

ในระหว่างที่คุณกำลังนั่งคิดและพูดออกไปว่าจะทำยังไงให้แม่ไก่ออกไข่ได้มากกว่านี้ดี

แม่ไก่ทั้ง 4 ตัวก็ได้ยินในสิ่งที่คุณพูด แล้วก็เลยมาจับกลุ่มคุยกัน

“เอายังไงดีล่ะทีนี้ เหมือนว่าเจ้านายกำลังต้องการผลผลิตของเรามากขึ้นนะ พวกเราจะทำยังไงกันดี ?”

จริงๆ ทั้ง 4 ตัว ก็ได้เพียงแค่คุยกัน มีการโยนความคิดและไอเดียออกมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้มีข้อสรุปอะไร แล้วแต่ละตัวก็แยกย้ายไปประจำที่ของใครของมันตามเดิม พรุ่งนี้ก็ค่อยมาออกไข่กันตามเดิม คือ วันละฟอง

แต่เมื่อถึงวันรุ่งขึ้น คุณกลับพบเห็นพฤติกรรมที่แตกต่างออกไปของแม่ไก่แต่ละตัว

ไก่ตัวที่ 1 ตื่นแต่เช้า กินอาหารเสร็จก็ออกไปเดินออกกำลังกาย เมื่อได้เวลาสักพัก ก็กลับมาที่รังเพื่อออกไข่ หลังจากนั้นก็พักผ่อนซักแป๊บ ตื่นมากินอาหารใหม่ ออกไปเดินออกกำลังแล้วกลับมาออกไข่ให้อีกฟอง ใช่ !!! ไก่ตัวที่ 1 ออกไข่ได้ 2 ฟอง !!!

ไก่ตัวที่ 2 ตื่นแต่เช้าตามปกติ กินอาหารเสร็จ ออกไปเดินเล่น นิดหน่อย จากนั้นจึงกลับมาออกไข่ให้ 1 ฟอง เสร็จแล้วพักผ่อน ตื่นขึ้นมากินอาหาร แล้วก็กลับไปพักผ่อนร่างกายต่อเพื่อว่าพรุ่งนี้จะได้ออกไข่ให้คุณอีก 1 ฟอง

ไก่ตัวที่ 3 ตื่นเช้าเหมือนกัน กินอาหารเสร็จแล้วก็ออกไปเดินเล่น แต่ไก่ตัวนี้เดินเล่นนานนิดนึง เดินไปทางนู้นเจอไก่ตัวที่ 1 ก็หยุดคุยแกมบ่นนิดนึงว่าทำไมเจ้านายจะต้องมาอยากให้พวกเราออกไข่ วันละ 2 ฟองด้วย ในเมื่อวันละฟองก็เพียงพอแล้วนี่นา พอคุยกับ ไก่ตัวที่ 1 เสร็จ เดินไปเจอกับไก่ตัวที่ 2 ก็หยุดคุยเหมือนกับที่ได้คุยกับไก่ตัวที่ 1 อีกครั้ง คุยเสร็จก็ยังไม่กลับมาที่รังเพื่อออกไข่ แต่ขอเดินไปนั่งพักเล่นใต้ต้นไม้ให้สบายใจก่อน กลับมาออกไข่อีกทีก็ช่วงบ่ายแก่ๆ หลังจากนั้นก็พักผ่อน ตื่นมากินอาหาร แล้วพักผ่อนอีกครั้ง เพื่อเตรียมออกไข่ในวันรุ่งขึ้น

ไก่ตัวที่ 4 ล่ะ….

ใช่แล้วล่ะ เจ้าไก่ตัวที่ 4 ตื่นสายกว่าทุกตัว เพราะมันมัวแต่เอาเรื่องที่เจ้านายอยากได้ไข่วันละ 2 ฟองกลับไปคิดแล้วคิดอีกว่าทำไม ไม่รู้หรอว่ามันต้องเหนื่อยแค่ไหนกว่าจะออกไข่ได้แต่ละฟอง ไก่นะไม่ใช่เครื่องจักร จะได้สั่งปุ๊บได้ปั๊บ

กว่าเจ้าไก่ตัวที่ 4 จะตื่นได้ก็สายจนเกือบเที่ยง มิหนำซ้ำ หลังจากที่มันกินอาหารจนเสร็จแล้ว ก็ออกไปเดินเล่น เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมกลับรังมาออกไข่เสียที จนเมื่อคุณมาเห็นว่ายังไม่มีไข่ ก็เลยต้องออกไปเดินตามหามัน เรียกและเดินประกบจนกลับมาที่รัง มากกว่านั้นคือคุณต้องคอยยืนกำกับและสั่งให้มันออกไข่ ที่สำคัญ วันนั้นเจ้าไก่ตัวที่ 4 ไม่ออกไข่ เพราะมันรู้สึกกังวลจนเกินไป รวมทั้งอยากลองใจคุณว่าถ้ามันไม่ออกไข่ซักวัน คุณจะว่าอะไรมันไหม !!!

ถ้าจะให้คุณแบ่งกลุ่มแม่ไก่ คุณพอมองเห็นภาพไหมว่า ไก่ตัวไหน ควรอยู่ในกลุ่มไหน ?

แล้วตัวคุณล่ะ ตอนนี้มีพฤติกรรมในการทำงานแบบไก่ตัวไหนอยู่ ?

ถ้าจะให้สรุปกันแบบย่อๆ ตามลักษณะการแบ่งคนเป็น 4 กลุ่มในบริษัทฯ ก็สามารถบอกคร่าวๆ ได้ว่า บริษัทฯ จะใช้ 2 หัวข้อใหญ่ มาประเมิน นั่นก็คือ ผลงานและศักยภาพในการพัฒนาต่อไปของคน ๆ นั้น

“ทาเล้นท์ (Talent)” คือ คนที่มีผลงานโดดเด่นเป็นที่ประจักษ์ และมีศักยภาพในการพัฒนาไปในระดับต่อไปสูง สามารถรับงานที่มีความท้าทายสูงขึ้นได้ คนพวกนี้จะเป็นกำลังสำคัญในการเติบโตของบริษัทฯ ต่อไป ในขณะที่บริษัทฯ ก็ไม่อยากสูญเสียคนในกลุ่มนี้ไปให้กับใครเลยเช่นกัน

“ถุงเงินถุงทอง (Cash Cow)” คือ คนที่มีผลงานเด่นชัด มีความสม่ำเสมอและคงเส้นคงวาในการทำงาน และสามารถรักษาระดับของผลงานได้อยู่เรื่อยๆ แต่ถ้าพูดถึงศักยภาพในการพัฒนาต่อนั้น อาจมีข้อจำกัดบางอย่างที่ทำให้ไม่สามารถทำงานที่ท้าทายมากขึ้นได้

“เด็กมีปัญหา (Problem Child)” คือ กลุ่มคนที่มีศักยภาพในการพัฒนาสูง มีความสามารถอยู่ในตัวแต่มักไม่ค่อยอยากนำออกมาใช้ เลยมีผลกระทบมาถึงผลงานที่อาจไม่ค่อยคงเส้นคงวา ขึ้นอยู่กับอารมณ์และความถูกใจ ถ้าพอใจก็ทำ ไม่พอใจก็อาจจะดื้อจน ผละงานออกไปได้

“ไม้ตายซาก (Deadwood)” คือ คนที่ไม่ได้แสดงผลงานอะไรที่ชัดเจน ผลงานที่ได้ก็มักต่ำกว่ามาตรฐาน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องศักยภาพในตัวที่จะสามารถพัฒนาต่อได้ เพราะชื่อก็บอกอยู่แล้วว่า “ไม้ตายซาก” นั่นคือไม่ใช่แค่ไม้ที่พร้อมจะตาย แต่จริงๆ แล้วคือ ไม้ที่ตายไปแล้วนั่นเอง